Oskarżenia o utrudnianie kontaktów

[Halinalis]

Mój jeszcze mąż ma pretensje o utrudnianie kontaktów. Mamy dzieci 17 i 13 lat mają swoje telefony córka czasem odbiera syn zablokował i nie chce. Postanowiłam że same będą decydować. Czy mogę mieć jakiś kłopot w sądzie. Tata nie odwiedza nas tylko dzwoni. Nic jeszcze W sądzie nie ustalone.

[Oksana]

Miałam w sprawie kontaktów rozmowę z dzielnicowym, tatuś do niego zadzwonił a dzielnicowy do mnie. Oczywiście każda sytuacja jest inna. U mnie: dzieci 6 i 10 lat. Kilka dni wcześniej była u nas policja i agresywnego tatusia wyprowadziła. Agresja była wobec 10 letniej córki (nie żadne klaps, pijany tatuś szarpał dziecko bo mu się coś w amoku pijackim ubzdurało). Dzielnicowy powiedział, że jeśli ja lub dzieci odczuwamy jakiekolwiek zagrożenie z jego strony i dzieci nie mają ochoty na kontakty to żadnych konsekwencji braku kontaktów nie będzie. Doradził mi też, że jak będę składała wniosek rozwodowy mogę od razu złożyć wniosek, żeby dzieci do czasu rozprawy były pod moją wyłączną opieką. Tak też zrobię. Nigdy wcześniej nie utrudniałam kontaktów, większość spotkań odbywała się z mojej inicjatywy. Teraz kontakty zależą wyłącznie od dzieci. Po takich wydarzeniach do niczego ich nie namawiam.

[Innowate]

Kłopotów raczej mieć nie powinnaś. Warto jednak zastanowić się nad przyczynami takiego stanu rzeczy. Raczej bez powodu dziecko nie blokuje rodzica i nie unika z nim kontaktu. Możliwości jest kilka. Albo tata coś nabroil albo dziecko w swoim otoczeniu słyszało negatywne rzeczy na temat taty. Myślę, że warto na spokojnie rozmawiać i niczego nie robić na siłę.

[Andrafchart]

Moje były młodsze i sędzia powiedział nawet w wyroku zaznaczył że jeśli dzieci będą chciały wyjść. Do niczego ich nie zmuszaj. Ja zmusiłam dzieci do wyjścia, a jaśnie tatuś później przez prawie rok się nie odzywał. Jeśli żal im przejdzie to odbiorą telefon. Mów dzieciom że nie masz nic przeciwko ich kontaktom, ale decyzja należy do nich.